حضرت رباب(س) دختر امروا القیس بن عدی بن اوس بن کعب است. مادر او هند، دختر ربیع ابن مسعود است. پدر رباب، مردی مسیحی بود که در زمان عمر به دین اسلام مشرف شد. طولی نکشید که حضرت علی(ع) رباب را از پدرش برای امام حسین(ع) خواستگاری نمود و آنان را به عقد هم در آورد. رباب از امام حسین(ع) دو فرزند به نامهای سکینه و علی اصغر داشت. رباب نیز همراه فرزندانش راهی کربلا شد. در روز عاشورا علی اصغر شیر خوارش با تیر 3 شعبه به شهادت رسید و خود، همراه سایر زنان اهل بیت، سوار شتر بی حجاز شد و به اسارت رفت. هنگامی که به مدینه بازگشت، تعداد زیادی از اشراف قریش به خواستگاری او آمدند، ولی او از سر عشق و وفاداری به امام حسین(ع) هیچ یک را نپذیرفت. وی بعد از شهادت سید الشهدا(ع) از رفتن به سایه خودداری می کرد و می گفت: «همسرم زیر آفتاب سوزان جان سپرد.»

رباب آن قدر در سوگ امام حسین(ع) اشک ریخت که بعد از یک سال تحمل غم و اندوه از دنیا رفت. این اشعار که منسوب به امام حسین(ع) است، بیانگر میزان علاقه وی به رباب است