قمر و همسرش، عبدالله بن عمیر، هر دو ساکن کوفه بودند. آنها با دیدن حرکت سپاهی که به قصد جنگ با پسر پیغمبر از کوفه خارج می شد، تصمیم گرفتند به آرزوی دیرین خود یعنی شهادت جامه عمل بپوشانند و به سپاه امام حسین(ع) ملحق شوند و به همین منظور، شبانه از کوفه خارج شدند. هنگامی که همسر قمر پس از نبردی شجاعانه در روز عاشورا به شهادت رسید، قمر با مشاهده این صحنه عمودی در دست گرفته و به سوی دشمن حمله برد که امام حسین(ع) وی را از این کار بر حذر داشت و فرمود:«... خداوند جهاد را بر زنان واجب نکرده است.» او هم به اطاعت از دستور امام خود، به خیمه بازگشت.