رقیه، دختر امیرالمؤمنین(ع) و ام ولد، از جمله زنان دانشمند، با تقوا و زاهدی بود که در خانه اهل بیت رشد کرد و آموزه های دینی را از پدر و برادرانش آموخت. وی با پسر عموی خود، مسلم ابن عقیل ازدواج کرد که حاصل آن، دو پسر به نام های عبدا... و محمد بود. همسرش مسلم ابن عقیل از جانب امام حسین(ع) به کوفه رفت و در آنجا توسط ابن زیاد به شهادت رسید. در میانه راه کربلا، خبر شهادت مسلم به رقیه رسید و این بانوی گرامی، این مصیبت را با شکیبایی تحمل نمود. وی نه تنها حمایت خود را از امام حسین(ع) قطع نکرد، بلکه فرزندانش را به جهاد در راه ابا عبدا... تشویق نمود. هر دو پسرش در صحرای کربلا به شهادت رسیدند و خود نیز همراه با خواهرش زینب، طعم آوارگی و اسارت را تجربه نمود. خطبه های غراّء وی در بعضی از منابع تاریخی به ثبت رسیده است. در نزدیکی قاهره پایتخت مصر، مزاری است که منسوب به آن بانوی پارسا می باشد.